Anaerobe vergisting als bron voor microalgenkweek

Vlaamse Landbouwers hebben toegang tot een overvloed aan bermgras of lage kwaliteitsgras dat niet kan worden gebruikt voor veevoer. Met die biomassa wordt momenteel niet zo veel gedaan en het wordt meestal als afval behandeld. Het project Grass2Algae zocht daarom een manier om die biostroom te valoriseren via microalgenkweek op basis van grassappen. Een interessante voedingsbron voor de kweek, blijkt de CO2 die vrijkomt tijdens anaerobe vergisting.

Bermmaaisel is een reststroom die overal in Vlaanderen te vinden valt. Zowel bij het onderhoud van groenzones, als aan  de  randen  van  landbouwvelden kennen we hieraan een overvloed.  De grassappen zijn rijk aan nutriënten en kunnen door landbouwers gebruikt worden om algen te kweken. Daarnaast gebruiken we in het Westerse dieet steeds minder dierlijke eiwitten. Als alternatief importeren we plantaardige eiwitten zoals soja uit Zuid-Amerika, wat nadelig is voor onze eigen landbouw en schadelijk voor het milieu. Algen kunnen zowel een vorm van reststroomverwerking zijn, als een alternatief vormen op die geïmporteerde eiwitten.

Grass2Algae onderzocht daarom de economische levensvatbaarheid van algenkweek op basis van de hoeveelheid beschikbaar gras op 3 partnerboerderijen. Er komen enkele interessante resultaten uit het onderzoek, zo werden meerdere algen getest en vooral chlorella sorokiniana blijkt een zeer beloftevolle alg die met grassap gekweekt kan worden. Om het kweekproces circulair te maken wordt gekeken naar koolstof die vrijkomt tijdens een anaeroob vergistingsproces, zoals bij het produceren van biogas.

Van mest tot algensnacks

Een landbouwer die enthousiast aan de slag is gegaan met dat principe is projectleider Kris Heirbaut uit Temse. Hij gebruikt al een tijdje een biovergister om met de mest van zijn eigen koeien de boerderij van stroom te voorzien. Op die manier verlaagde hij al de methaanuitstoot van zijn boerderij. Kris gaat nu een stap verder en vangt de CO2 van de biogasinstallatie op om algen mee te kweken. De koolstof is een voedingsbron voor de algen, terwijl de zuurstof terug de lucht in gaat: "Met de steun van VLIF en het Innovatiesteunpunt heeft een Duitse constructeur voor ons een algeninstallatie ontworpen waarmee we tussen de 30 en 36 ton CO2 opvangen die we kunnen verwerken tot plantaardige eiwitten voor menselijke consumptie. Daarmee kunnen we de CO2-uitstoot van onze biogasinstallatie al voor de helft verminderen.” Op termijn wil Kris eiwitrepen en gezonde koeken op basis van de algen produceren. 

Wat in Temse nu al gebeurt, is de toekomst. De landbouw kan door innovatief te zijn zo een belangrijke rol spelen om de klimaatverandering tegen te gaan!

Voor meer info: www.vlaanderen.be/pdpo

Bron: Grass2Algae